Συνέντευξη, βασισμένη στη κατοχυρωμένη θεωρία [AMPLIFIER SIMULACRUM] από την Ε.Ε. του Dr. Gregory Vastatzidis.
Αποκλειστική συνέντευξη στον Ερευνητή-Ψυχολόγο-Φιλόσοφο, κύριο Γρηγόρη Βαστατζίδη, από τον δημοσιογράφο Αλέξανδρο Κωνσταντάκη.
Ο Επιστήμων Γρηγόριος Βαστατζίδης, γεννήθηκε στην Αθήνα τον Φεβρουάριο του 1968.
Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη μέση εκπαίδευση, διάλεξε να ασχοληθεί αρχικά με την Ψυχολογία. Έτσι, βρέθηκε στο Πανεπιστήμιο Indeanapolis στην Ελλάδα εκεί όπου φοίτησε στο τμήμα Ψυχολογίας, με αποτέλεσμα το 1999 να λάβει το μοναδικό πτυχίο!
Αυτό ήταν μόνο η αρχή, καθώς ακολούθησε μια αξιοθαύμαστη πορεία σπουδών και διακρίσεων σε όλο τον κόσμο.
Στη συνέχεια, φοίτησε στο Πανεπιστήμιο Brantridge το τμήμα Ψυχολογίας και το 2002 στο Πανεπιστήμιο Ansted καθώς και στο World Information Distributed University, από εκεί έλαβε και το Ανώτερο Διδακτορικό Δίπλωμα Doctor of Science (DSc).
Επίσης του έχει ανατεθεί η θέση του αναπληρωτή καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Oradea στη Ρουμανία.
Πρέπει να σημειωθεί, πως έχει επινοήσει αλλά και αναπτύξει, το εξομοίωμα ενισχυτής “AMPLIFIER SIMULACRUM”. Πρόκειται για μια σπουδαία μελέτη που αφορά τον ανθρώπινο εγκέφαλο στον οποίο το εξομοίωμα ενισχυτής, συνεπάγεται κορυφαία ποιότητα στη σκέψη σε σταθερή βάση, με αποτέλεσμα ο εγκέφαλος να γίνεται ο πυρήνας και όχι κυριολεκτικός η αιτία της τελικής ποιότητας της υπόστασης.
Έχουν ακολουθήσει πλείστες μελέτες του επιστήμων Γρηγόρη Βαστατζίδη, σε ότι αφορά τον ενισχυτή εγκέφαλο, με αποτέλεσμα να έχει ανακαλύψει θεωρητικά συστήματα, τα οποία μπορούν να βοηθήσουν την επιστήμη της ψυχολογίας, για μια πληρέστερη γνώση των πραγμάτων.
Έχει δημοσιεύσει το βιβλίο « Ο ευρετικός ορίζοντας του εξομοιώματος ενισχυτής», που συμπεριλαμβάνει δοκίμια, άρθρα αλλά και την εργασία που αφορά στα αναγκαία στοιχεία της Νέας Αρχιτεκτονικής της Ειρήνης στην οποία πραγματεύεται μεταξύ άλλων και τη θεωρία του για το Homo Superlativus. Έχει δεκάδες τιμητικές διακρίσεις. Επίσης έχει Διεθνές Πολιτιστικό Δίπλωμα από τις ΗΠΑ. Έχει την Τιμητική Διάκριση του Πρεσβευτή Μέγιστης Στάθμης, που του απενεμήθη από το American Biographical Institute. To ίδιο ίδρυμα, του έχει απονέμει το Διεθνές Βραβείο Ειρήνης και το Αμερικάνικο μετάλλιο τιμής. Του έχει επίσης απονεμηθεί, το μετάλλιο του Albert Schweitzer από το Albert Schweitzer University στη Γενεύη, από τη Rena Schweitzer Miller, κόρη του Albert Schweitzer. Επίσης, του απενεμήθη το Βραβείο Λεγεώνας της Τιμής του Ηνωμένου Πολιτιστικού Συνεδρίου, που κατά το ίδρυμα, είναι το ανώτερο Βραβείο που απενεμήθη από Μη Κυβερνητικό Οργανισμό.
Στη συνέντευξη που ακολουθεί, ο Dr. Γρηγόρης Βαστατζίδης, δίνει συμβουλές στους νέους, για το πώς να επιλέξουν το σωστό επάγγελμα προκειμένου να βιοπορίζονται στη ζωή τους σε αρμονία με την αδιάλειπτη συνοχή της Φύσης , καθώς οι Πανελλήνιες εξετάσεις πλησιάζουν.
Επίσης, μας εξηγεί για το πώς πρέπει να λειτουργούν τα σχολεία, ενώ μας προτείνει ένα νέο μοντέλο εκπαίδευσης, προκειμένου η απόδοση των μαθητών να είναι μέγιστη, με σκοπό να υπάρξουν σωστά «μορφωμένοι» πολίτες στην κοινωνία.
1. Dr. Γρηγόρη Βαστατζίδη, αρχικά αναπτύξτε μας την θεωρία, για το πώς σχετίζεται το επάγγελμα με τη φύση;
Η φύση είναι μια αδιάλειπτη συνοχή. Έτσι το τι επάγγελμα πρέπει να διαλέξει κάποιος, θα πρέπει πρώτα να διαπιστώσει εάν αυτό θα είναι ενδοσυνδεδεμένο με την φύση, προκειμένου το επάγγελμα να είναι άριστα συνυφασμένο με τον χαρακτήρα του ατόμου.
2. Εάν η αντίληψη επιλογής επαγγέλματος είναι λανθασμένη ποιοι κίνδυνοι υπάρχουν;
Εάν η αντίληψη για την επιλογή του επαγγέλματος είναι «παραμορφωμένη», μη πρακτική και βέλτιστη, τότε δημιουργείτε μια «προβληματική» αρμονία. Εν συνεχεία, γεννιέται μια συνεχής ανωμαλία, η οποία εξακολουθεί να τροφοδοτεί, την εσωτερική διάβρωση του κοινωνικού συνόλου, η οποία μάλιστα είναι πολύπραγματική και πολυδιάστατη.
3. Τότε πια μέτρα πρέπει να λάβουμε υπόψη, για να αποφύγουμε αυτήν την αρνητική συγκυρία;
Προκειμένου λοιπόν, να ζούμε και να συμβάλουμε σε μια υγιή κοινωνία, η οποία μάλιστα θα είναι αρμονική, χωρίς «να κοντράρεται» τη φύση, τότε θα πρέπει με σοβαρότητα και όχι σοβαροφάνεια, να επιλέξει ο καθένας ατομικά το επάγγελμα με το οποίο θα βιοπορίζεται όλη του τη ζωή. Πάντα όμως, θα πρέπει να λαβαίνουμε σοβαρά το ένστικτο μας.
4. Πως θα προβούν όμως τα παιδιά και οι γονείς τους, στην επιλογή του σωστού επαγγέλματος, σύμφωνα με την έκαστη προσωπικότητα του παιδιού;
Κατ’ αρχάς, θα πρέπει να εντοπισθεί ο τομέας που το παιδί δείχνει να έχει ενδιαφέρον. Έτσι σχετικά με τον τομέα που ενδιαφέρει το παιδί να ασχοληθεί υπό την έννοια της εστιακής απορροφήσεως, πρέπει να διακρίνουμε τα εξής στοιχεία: βαθιά επιθυμία πολυεπίπεδης ανάλυσης και εξέλιξης στο τομέα αυτό. Και τελικός, της χειροπιαστής ένδειξης πλήρους αντί-κούρασης της ψυχολογίας η οποία είναι απόλυτα συνυφασμένη με το κίνητρο. Έτσι έρχεται σιγά-σιγά και η αυταπόδεικτη ενσωμάτωση στη φύση.
5. Οι ψυχολόγοι μπορούν να βοηθήσουν, ώστε τα παιδία να βρουν τη σωστή κλήση τους;
Για να βοηθήσει ένας ψυχολόγος στο συγκεκριμένο ζήτημα ένα παιδί, τότε θα πρέπει να γνωρίζει καλά την θεωρία του Professional Ablifionics.
6. Όσον αφορά τους γονείς, η συμπεριφορά τους επηρεάζει τα παιδιά;
Η συμπεριφορά των γονέων, είναι θεμελιακής σημασίας θα τολμούσα να πω. Πως θα δούμε, αν οι γονείς έχουν τη σωστή συμπεριφορά; Από το πώς συμπεριφέρεται το ίδιο το παιδί. Δηλαδή αν το παιδί είναι απορροφημένο, σ’ αυτό που έχει επιλέξει να κάνει. Άρα καταλαβαίνουμε, πως οι γονείς με την συμπεριφορά τους απέναντι στα παιδιά, έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης για το μέλλον τους.
7. Το «σχολείο» πως μπορεί να βοηθήσει;
Το σχολείο δυστυχώς, με τον τρόπο τον οποίο λειτουργεί, προκαλεί προβλήματα στα παιδιά. Αυτό το καταλαβαίνουμε, από την επιθυμία που δείχνουν τα παιδιά ως προς τα Σαββατοκύριακα και τις διακοπές γενικότερα.
Για να μπορέσει το σχολείο να βοηθήσει, θα πρέπει να φτάσουμε σε ένα επίπεδο, έτσι ώστε τα παιδιά να βλέπουν την οποιαδήποτε αργία, ως τίποτα άλλο παρά μόνο μια σωματική ανάπαυση. Ενώ παράλληλα τα παιδιά, να ανυπομονούν, για την επανάληψη της σχολικής διαδικασίας.
8. Εφόσον ισχυρίζεστε πως ο τρόπος που λειτουργούν τα σχολεία στην Ελλάδα, δεν μπορούν να προσφέρουν στα παιδιά όλα αυτά, που εσείς προτείνετε. Πιστεύετε πως υπάρχει κάποιο μοντέλο εκπαίδευσης που να μπορεί να βοηθήσει;
Φυσικά! Πρέπει να διαμορφωθούν ολοήμερα επιστημονικά σχολεία, με πολύ συγκεκριμένο πρόγραμμα εκμάθησης και στόχων. Με τμήματα το πολύ 5 παιδιών, που να λειτουργούν σαν ομάδα, ενώ να υπάρχει και ο κατάλληλος «συναγωνισμός» μεταξύ των παιδιών, ο οποίος θα συμβάλει στη πλήρη και σωστή εκμάθηση της διδακτέας ύλης. Το σχολείο είναι ένας ενισχυτής. Αυτό σημαίνει, ότι εάν ο τρόπος λειτουργίας του είναι βέλτιστος, το δεν θα είναι ποτέ lackluster (θαμπός) ο τρόπος ενέργειας τους προς τα παιδιά. Με αποτέλεσμά, να μην δημιουργείτε ποτέ, ψυχολογικό και κοινωνιολογικό πρόβλημα στα παιδιά.